21 september in de omgeving van Almancil

terug naar boven

We dachten eerst: o wat jammer, slechts 14 wandelaars. Maar het bleek een leuke groep te zijn die enthousiast de pas erin zette.
Om 9.30 verzamelden we bij Doce Sabor net buiten Almancil, voor de koffie en het welkomstpraatje. Daarna reden we met de auto naar de startplek, die nog 5 km verder was richting de kust bij Vale de Lobo.

De eerste wandelkilometer ging over een mooi aangelegd plankier langs de Ria Formosa. Daarna namen we een lang pad over de dijk tussen de genoemde Ria en de wetlands. Opvallend was dat er heel veel grote dode vissen dreven. Waarschijnlijk ten gevolge van de overvloedige regenval van de afgelopen week waardoor er te weinig zuurstof in het water zat.
Daarna gingen we scherp linksaf. Links en rechts waren bassins, eerst met water,waar flamingo’s en andere watervogels scharrelden, verderop verschenen de zoutbassins. Niet zomaar een beetje zout; het werd met graafmachines opgeschept, en op de laadbak van een vrachtwagentje gestort, die weer naar een gigantische berg verderop reed en daar de lading loste. Een mooi en indrukwekkend schouwspel.

De wandeling ging verder door een stukje dennenbos. Duidelijk zichtbaar waren de gevolgen van de brand van afgelopen zomer. Bruine bomen waarvan sommige nog net een groene kruin hadden, totaal verbrande eucalyptussen, verschroeid grasland. Je rook de brandlucht nog steeds. Met een lus, langs een uitgestorven vervallen dorpje, kwamen we weer bij de zoutbergen. De terugweg ging langs de São Lourenço golfbaan met perfect groen gras. Oftewel, daar wordt echt wel gesproeid.

De lunch gebruikten we in O Nosso Café in Almancil. Het was erg gezellig, het eten was lekker en meer dan voldoende.

De foto's hieronder geven een impressie van de wandeling: klik op een willekeurige foto en er gaat een nieuw venster open. In dat venster kunt je met de pijltjes links en rechts door deze foto's bladeren. Rechtsonder staat het "kruisje" om het fotovenster weer te sluiten.